Voorjaar, nieuw leven, nieuwe kansen en mogelijkheden

Terwijl ik dit schrijf ligt er sneeuw en lijkt het voorjaar nog ver weg. Maar toch - tussen de restjes sneeuw - zie ik de narcissen, sneeuwklokjes, de hyacinten en de krokusjes. Prachtig al die vrolijke kleuren. Voor mij mag het voorjaar komen hoor, maar het komt zoals het komt. Soms moeten we een beetje geduld hebben. 

In het voorjaar wil je naar buiten, lekker rommelen in de tuin, de bossen in, de buitenboel wat opruimen. Vroeger was het andere koek, toen werd het hele huis van beneden tot boven gesopt, de grote schoonmaak. Wie doet dat nog? Alles is veranderd, de vrouwen zijn meer gaan werken en de rollen zijn wat beter verdeeld. 

Nog even moeten we geduld hebben, voor de blaadjes weer verschijnen aan de bomen. Alles is al aanwezig in die boom, dat vind ik fascinerend. Je ziet het aan de takken, de kleine knopjes waar binnenkort die explosie van groen te zien zal zijn. Prachtig om het van dichtbij te volgen en daarvan te kunnen genieten en de link te leggen van de natuur buiten, naar de natuur in ons. 

Ook in ons als mens zit er zoveel moois verborgen. Wachtend op het voorjaar dat het naar buiten mag komen.

Ja, want ook in jou zit veel meer moois dan je durft te dromen. We zijn vaak echt veel te bescheiden. Denken maar al te vaak wat minderwaardig over ons zelf. Zo van ‘Ach, dat kan ik toch niet.’ Zo jammer eigenlijk dat we dat doen. Wat als we nu eens mee gaan groeien met de lente. Dat we onszelf in het licht zetten en stralen? Onszelf een klein zetje geven? 

Diep van binnen borrelt er vast van alles. Geef het aandacht zodat het kan groeien. Waar word je blij van? Wat is je grote passie? Vul je je tijd daarmee? Mooie overpeinzingen, nog even in de stilte van de winterse omgeving, wachtend op de groei.

Ik wens jullie een fijn begin van de lente toe,

Lieve groet Ankie